Het eerste clubweekend (Spettacolo Sportivo Alfa Romeo) die ik wilde bijwonen met mijn frisse Sud heb ik helaas niet gered, ondanks dat ik bij een vriend van mij die net voor zichzelf was begonnen mocht sleutelen op een brug. 
Er zat namelijk een geluid in wat leek op een kapot druklager, en dus ging ik last-minute nog de koppeling vervangen. Dit was een hoop werk -ik kan niemand met een Sud aanraden de versnellingsbak eraf te halen met de motor nog in de auto-. Ook bleek het geluid achteraf uit de versnellingsbak zelf te komen. Dit uitte zich in dat ik tijdens een van de eerste toertjes die ik deed, er een verschrikkelijk geluid uit de bak kwam. Dit was dus een lager geweest in de versnellingsbak. Gelukkig heb ik de auto nog wel met een slakkengangetje naar huis weten te loodsen. Dus.. de bak kon er weer af, maar nu maar met de motor uit de auto. 
Dat was een stuk beter te doen! Tussendoor ben ik ook verhuisd en heb ik aan mijn nieuwe huis een garage gebouwd waar een schaarbrug in kon, dus nu had ik de mogelijkheid om een klus als dit gewoon thuis doen. Binnen een week heb ik een fris bakje opgescharreld en deze erin gezet, als je er maar genoeg aan sleutelt wordt het vanzelf makkelijk :p.

Het volgende clubweekend (2018) was het dan eindelijk zo ver! Al meerdere malen heb ik met de auto kunnen rijden, en alles lijkt in orde dus we gaan dit jaar richting het Spettacolo Sportivo! Op het gemakje met de sud over de snelweg richting Zandvoort was er geen vuiltje aan de lucht, de avond vooraf konden we al naar de keuring en ook dat was geen probleem. We waren echter niet de enigen die op de dag ervoor al langs de keuring wilden en het was dus ook behoorlijk druk. Toen we in de rij stonden te wachten kwam het nog even met bakken uit de hemel, en kwamen we erachter dat die plastic schuifraampjes toch niet zo waterdicht zijn. Was dit een voorbode voor het het weekend?

Zaterdag zijn we de eersten op de baan, en die was nog behoorlijk glibberig. Ik startte ergens achteraan, en dit gaf mij wel de gelegenheid om in een rustig tempo de auto en de baan te leren kennen.
Na een paar rondjes ging het ook wat lekkerder en begon ik een beetje meer gas te geven, dat voelde heel goed! Maar ineens vielen al mijn meters van het dashboard uit, ik dacht; hmm zekeringetje gesprongen zeker.. Dat was inderdaad zo, maar wel omdat de motor te warm werd. Die gooide zijn koelvloeistof eruit, en normaal gaat dat via een pijpje naar ergens onder de auto. Die ontbrak alleen bij die van mij, maar dat was altijd zo geweest en zit ook niet op een opvallende plek dus ik wist niet beter dan dat het zo hoorde. Dat was wel een belangrijk pijpje, want nu gooide hij alle koelvloeistof zo over belangrijke elektronica. 
Maar goed, de motor werd dus te warm en omdat ik nu geen indicatie meer had dat er iets mis zou zijn ben ik gewoon doorgereden. Dit was natuurlijk niet handig van mij want dit resulteerde uiteindelijk in een spectaculaire maar veels te vroege exit toen de motor vast liep.
Zie onderstaand filmpje vanaf 1:47.

Dit was natuurlijk stevig balen, maar dit hoort er blijkbaar toch ook wel een beetje bij. Inmiddels zit er een compleet ander, gereviseerd en aangepast motorblok in die ik nu aan het inrijden ben!

Zoals jullie misschien wel merken is het niet allemaal “smooth sailing” geweest om deze auto in deze staat te krijgen, en dan is hij ook (bij lange na) nog niet perfect. Dat is gelukkig ook nooit mijn doel geweest. Wat hij wel is, is een unieke auto die je bij elke rit die goed gaat een grote glimlach op je gezicht zal toveren en je alle struggles doet vergeten. Nu wil ik ook iedereen bedanken die dit mogelijk hebben gemaakt voor mij, namelijk autobedrijf Cieraad in Vlissingen, autobedrijf Besuijen in Goes en alle vrienden en kennissen die mij geholpen hebben om dit project tot een goed einde te brengen! En ook jij als je nu nog leest: you the real MVP! Zonder jullie had ik dit niet gekund of was hij zeker nooit zo geworden. Ook wil ik iedereen die twijfelt om aan een project deze te beginnen dit meegeven; hoewel je niet het einddoel uit het zicht moet verliezen, je ook altijd moet blijven genieten van het project zelf! Het lijkt misschien niet altijd leuk als er dingen onvoorzien gebeuren maar dat zal altijd zo zijn als je zoiets doet als dit. Probeer altijd de positieve dingen eruit te halen: je leert veel nieuwe mensen (liefhebbers) kennen die je vaak graag helpen en ook leer je heel veel over de auto zelf. Zie een project als een berg beklimmen, er is geen snelle weg naar de top maar elke stap naar boven is er 1 in de goede richting!

Klinkt dit verhaal bekend voor jou, of heb jij iets soortgelijks meegemaakt met jouw project? laat een berichtje achter in de comments!